Γράμμα στους γονείς...

Αγαπημένοι μου γονείς,

Σήμερα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου! Μόλις έμαθα ότι έγινα δεκτός στην Ακαδημία Διαστήματος, ο μόνος από τη σειρά των αποφοίτων του πανεπιστημίου μας. Ήθελα να είστε οι πρώτοι που θα το μαθαίνατε. Όχι μόνο γιατί είστε η οικογένεια μου, αλλά γιατί το αξίζετε.
Είσαστε μαζί μου από την αρχή, τότε που ρίζωσε μέσα μου η απόφαση να ακολουθήσω τα αχνάρια των πρωτοπόρων αστροναυτών. Θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την ημέρα, άλλωστε δεν έχουν περάσει παρά μόλις πέντε χρόνια από τότε. Καθόμαστε όλοι μαζί στο καθιστικό του παλιού μας σπιτιού και περιμέναμε με αγωνία την ανακοίνωση της απόφασης της Διαπλανητικής Ομοσπονδίας: θα δέχονταν άραγε τη Γή ως το νεώτερο μέλος της θαυμαστής αυτής κοινωνίας; Θα καταφέρναμε να γίνουμε μέλη μίας οικογένειας με πενήντα χιλιάδες εξωγήϊνες φυλές, από δεκαέξι διαφορετικά γαλαξιακά σμήνη;
Από πολλές πλευρές είμαστε ακόμα πρωτόγονοι. Ύστερα από τεχνολογική εξέλιξη χιλιετηρίδων, τα διαστημόπλοια μας κινούνται ακόμα με φωτονική ενέργεια, την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι εξωγήϊνοι κόσμοι έχουν δαμάσει τη στρέβλωση του χωροχρόνου. Ωστόσο αυτό δεν φάνηκε να απασχολεί ιδιαίτερα την Ουράνια Επιτροπή των Σοφών, αυτό το εξαίσιο διευθυντήριο ηγετών από τα τριαντατρία μεγαλύτερα ηλιακά συστήματα. Θα μπορούσαν να μας μεταγγίσουν τη δικιά τους τεχνολογία, μας διαβεβαίωσαν. Μα το μεγάλο τους ερώτημα ήταν: είμαστε έτοιμοι για αυτούς; Δεν υπήρχε χώρος στην Ομοσπονδία για είδη μονόχνωτα, εγωϊστικά και επιθετικά, για όσα επεκτείνονται εις βάρος των άλλων-η Επιτροπή ήταν ξεκάθαρη πάνω σε αυτό το θέμα.
Σταθήκαμε τυχεροί, από πολλές απόψεις. Η πρώτη επαφή πραγματοποιήθηκε μόλις πριν από τέσσερις αιώνες. Το σκάφος των Ρακτσανάλ προσγειώθηκε στον πλανήτη μας σε μια εποχή ασύγκριτα πιο εξελιγμένη σε σχέση με την απώτερη ιστορία μας. Οι εξωγήϊνοι επισκέπτες συνάντησαν τους κατοίκους της Γης και μελέτησαν εμάς, το κυρίαρχο είδος, σε βάθος. Ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τις σχέσεις μας με τα άλλα είδη, ζώα και φυτά, το σεβασμό προς το περιβάλλον μας, τη δομή της κοινωνίας μας. Και αφού μας βαθμολόγησαν, έφυγαν ξανά για τη μακρινή πατρίδα τους.
Τετρακόσια χρόνια αργότερα οι εξωγήϊνοι επέστρεψαν και αυτή τη φορά ήταν πολλοί, μα πάρα πολλοί. Τέσσερις χιλιάδες διαστημόπλοια γέμισαν το στερέωμα ανάμεσα στον Άρη και τη Γη, γιατί τόσα χρειάστηκαν για να στεγάσουν τις αντιπροσωπείες των Ομοσπονδιακών ειδών. Όπως και κατά την πρώτη επαφή, έγιναν δεκτοί με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Πουθενά στον πλανήτη δεν εκδηλώθηκε κάποια διαμαρτυρία, πουθενά δεν προτάθηκε κάποια επιφύλαξη. Μάλλον και αυτό μέτρησε θετικά για εμάς.
Θυμάμαι τον εαυτό μου, μαθητή ακόμα του λυκείου, να κάθομαι δίπλα σας πάνω στη μοκέτα του καθιστικού μπροστά στην οθόνη της ολογραφικής τηλεόρασης. Η μητέρα είχε βάλει μπροστά από τον καθένα μας ένα πιάτο με τραγανά μπισκότα (και δίπλα, εννοείται, το απαραίτητο νερό). Το δωμάτιο ήταν πλημμυρισμένο από την εξαίσια μυρωδιά τους, αλλά δεν μπορούσα να βάλω τίποτα στο στόμα μου. Κρεμόμουν κυριολεκτικά από τα χείλη του παρουσιαστή, καθώς ανακοίνωνε την απόφαση της Ουράνιας Επιτροπής να μας δεχθούν στους κόλπους της Ομοσπονδίας. Θυμάμαι ακόμα τα λόγια του, έως και την τελευταία λέξη:

"Σήμερα καλωσορίζουμε τη Γη στη μεγάλη Διαπλανητική Συνομοσπονδία. Η απόφαση της Ουράνιας Επιτροπής είναι ομόφωνη. Η Επιτροπή επιθυμεί να παραθέσει συνοπτικά τους λόγους που συνηγόρησαν υπέρ της απόφασης αυτής. Καλωσορίζουμε λοιπόν τον τρίτο πλανήτη του συστήματος 137ε1ρ:
Επειδή το κυρίαρχο είδος του πλανήτη Γη έχει αναπτύξει ένα σημαντικό επίπεδο τεχνολογικού πολιτισμού, χωρίς παράλληλα να καταστρέψει το περιβάλλον.
Επειδή τα ξεχωριστά άτομα του κυρίαρχου είδους ζουν πάντα ειρηνικά και μονιασμένα, παρά το γεγονός ότι διαφέρουν σημαντικά το ένα από το άλλο ανάλογα με τη φυλή καθενός.
Επειδή έχει επιδείξει ένα απαράμιλλο πνεύμα αλληλεγγύης όχι μόνο ανάμεσα σε μέλη του είδους του, αλλά και σε όλα τα άλλα είδη του πλανήτη, ζωϊκά και φυτικά.
Επειδή κατόρθωσε να αναπτύξει την ευφυΐα του σε επίπεδο πολύ ανώτερο από τις φυσικές καταβολές του σε διάστημα μικρότερο των δέκα χιλιάδων ετών, γεγονός που καταδεικνύει τη γενετική του ανωτερότητα."

Γιορτάσαμε όλοι μαζί εκείνη την ιστορική ημέρα. Ωστόσο δεν σας κρύβω ότι διασκέδασα με τις αναφορές της επιτροπής για το ‘Κυρίαρχο Είδος’. Ποτέ δεν νοιώσαμε έτσι, σωστά; Άλλωστε, όλοι προερχόμαστε από το ίδιο αρχικό κομμάτι DNA. Και εμείς, και οι γάτες και οι πίθηκοι και τα πεύκα. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παλαιοντολογικά ευρήματα μας έχουν αποκαλύψει ότι πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια ήμασταν και εμείς όμοιοι με τα ζώα, περπατούσαμε στα τέσσερα και ζούσαμε σε αγέλες. Οι εξωγήϊνοι δεν μπορούν να εξηγήσουν πως αναπτύξαμε τεχνολογικές ικανότητες μέσα σε ένα σχετικά τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχει μία θεωρία – που την υποστηρίζουν και δικοί μας επιστήμονες – πως αυτό είναι αποτέλεσμα γενετικών επεμβάσεων στους προγόνους μας από ένα άλλο είδος. Είναι λένε ο μόνος τρόπος να επιταχύνεις την εξέλιξη. Αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να μαρτυρούν την ύπαρξη κάποιου άλλου εξελιγμένου είδους στη Γη πριν από εμάς. Και αν πάλι υπήρχε, γιατί να θέλει να πειραματιστεί πάνω μας;
Έχει διατυπωθεί και η θεωρία ότι το είδος αυτό, αν υπήρξε ποτέ, ήταν κοινωνικά λιγότερο εξελιγμένο από εμάς και δεν μπόρεσε ποτέ να αναπτύξει το πνεύμα αφοσίωσης και αλληλεγγύης που μας χαρακτηρίζει. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι το υποθετικό αυτό είδος είχε αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με το δικό μας, καθώς στην καθημερινή του επαφή με εμάς έβρισκε αυτό που του έλειπε και το οποίο εμείς διαθέτουμε σε αφθονία: την αγάπη. Ίσως λοιπόν να χρειαζόταν τόσο την αγάπη μας που αποφάσισε να μας κάνει λίγο πιο όμοιους με αυτό – καθ’εικόνα και κατ’ομοίωση, που λένε και οι θεολόγοι. Πιθανολογείται επίσης ότι το είδος αυτό καταστράφηκε εντελώς μέσα από έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με χρήση πυρηνικής ενέργειας, υπόθεση που υποστηρίζεται αμυδρά από τα αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας που ανιχνεύονται ακόμα και σήμερα στις ηπείρους που οι αρχαίοι πρόγονοι μας γνώριζαν με τα ονόματα Αμερική και Ασία.
Δεν θέλω όμως να σας κουράζω περισσότερο λέγοντας πράγματα που ήδη γνωρίζετε. Ελπίζω το ηλεκτρονικό αυτό μήνυμα να σας βρει γερούς και ευτυχισμένους, όπως πάντα. Αύριο θα αρχίσω να παρακολουθώ τα εισαγωγικά μαθήματα στην ακαδημία. Με λίγη καλή τύχη, σε δύο χρόνια θα ταξιδεύω με κάποιο σκάφος σε ένα μακρινό κόσμο.
Κλείνοντας, θέλω να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε ζωή και με φέρατε σε αυτό τον κόσμο. Ξέρω τι δυσκολίες περάσατε, έχοντας ήδη έντεκα άλλα παιδιά. Δώδεκα στόματα να ταϊσετε. Είστε οι πιο φανταστικοί γονείς του κόσμου.
Οι καλύτεροι γονείς που θα μπορούσε να ονειρευτεί ποτέ του ένας σκύλος.

Με αγάπη & εκτίμηση,
Ο γιος σας.